Ongelukkig uit de hoek


De afgelopen tijd kwam een aantal politici in Leeuwarden wat ongelukkig uit de hoek. Tijdens de laatste politieke markt stond de promotie en city-marketing van Leeuwarden op de agenda. De “brandmanager” van de Friesland Bank pleitte ervoor om meer aandacht te besteden aan wat mensen willen beleven en willen ervaren. Rotterdam met de slogan “Rotterdam durft” speelt daarop in, het zegt ook iets over de mentaliteit van de Rotterdammers. Wethouder Waanders van Leeuwarden vond dat geen goed idee voor Leeuwarden, want de mentaliteit van Leeuwarders was niet iets om over naar huis te schrijven. Over promotie gesproken!

 

Een uitglijder voor een wethouder van Leeuwarden, die juist fier zou moeten zijn op Leeuwarden en de Leeuwarders. Leeuwarders zeuren altijd zegt men. Maar is dat ook niet eigenlijk juist wel een beetje leuk?! Ondertussen willen ze mooi niet weg uit Leeuwarden, omdat ze het een fantastische stad vinden. En Leeuwarders zijn eigenwijs en eigenzinnig, soms wat stug en terughoudend. Maar als Leeuwarders je eenmaal mogen, is dat voor altijd. Dat is toch top!

 

Op een symposium over integratie zei wethouder Sluiter dat het met de moslims in ons land wel goed komt, ook daar zal namelijk de ontkerkelijking op een gegeven moment wel toeslaan. De hoofddoekjes zullen dan verdwijnen en moskeeën zullen sluiten, net zoals dat met gereformeerde en katholieke kerken is gegaan. Ontkerkelijking als oplossing voor het probleem?! Indirect zegt Sluiter hier dat de islam de oorzaak is van de problemen met de integratie. Als de VVD dat zou zeggen, zou de wereld te klein zijn!

 

Ook al zit er natuurlijk wel wat in, want hoe was het begin van de vorige eeuw in het kerkelijke Nederland? Toen was Nederland ook niet zo liberaal. Alhoewel ik denk dat de extremen van de godsdienst het probleem zijn, en niet de godsdienst in zijn algemeenheid. De SGP heeft bijvoorbeeld een discriminerende houding ten opzichte van vrouwen, andere christelijke groeperingen niet. Bij de SGP is dat trouwens ook nog steeds niet “overgegaan” bij de verdergaande ontkerkelijking in Nederland. Onder druk van de publieke opinie is het pas sinds 2007 mogelijk dat vrouwen lid worden.

 

Met relativeren kom je er dus niet. Relativeren houdt namelijk in dat je denkt dat het vanzelf over gaat, je het er niet over hoeft te hebben en je dus geen actie hoeft te ondernemen. Je moet mensen aanspreken en zaken bespreekbaar maken. Het gaat er wel om hoe je dingen zegt en aankaart. Dan hoeft het niet te leiden tot polarisatie. Het er maar niet over hebben, is geen de oplossing. “Je mag alles zeggen in Nederland, maar je hoeft het niet te doen.” Verdonk en Wilders nemen het eerste te letterlijk, maar de Vogelaars en Sluiters van deze wereld nemen het laatste wat te letterlijk.

 

De nieuwe burgemeester Ferd Crone liep daarnaast wel erg ver voor de troepen uit. In zijn enthousiasme roept hij waar hij maar kan dat hij wil gaan voor Leeuwarden als CO2-neutrale stad. Hij moet waarschijnlijk nog wennen aan zijn rol als burgemeester (die boven de partijen staat), en dat hij geen woordvoerder milieu meer is. In Leeuwarden hebben we namelijk al een enthousiaste wethouder milieu. Als het vastgesteld beleid is, mag de burgemeester het natuurlijk roepen tot hij een ons weegt. Maar voor die tijd zou enige terughoudendheid meer op zijn plek.

 

Hetzelfde geldt voor zijn suggestie dat Leeuwarden gaat voor het verhogen van de leeftijd voor alcoholverkoop van 16 naar 18 jaar. Crone gaat dat bespreken met andere gemeenten, zo kondigde hij onlangs aan. Maar college en de raad hebben zich er (nog) niet over uitgesproken. Er zitten namelijk nogal wat haken en ogen aan. Allereerst natuurlijk de onderlinge “concurrentie” tussen gemeenten. En als we de alcoholverkoop onder 16 jaar al niet kunnen handhaven, hoe moeten we het dan doen met een nog grotere groep? En wordt het niet juist veel spannender en leuker als je het verbiedt? Nu komen jongeren onder 16 jaar ook relatief gemakkelijk aan alcohol. Kunnen we dat niet beter eerst aanpakken? Al met al nog veel zaken om goed met elkaar te bespreken, voordat de gemeenteraad daarover een beslissing neemt en het zover is.

 

Aukje de Vries