Leeuwarden staat in top 5 van gemeenten met ambitie om lastendruk te verminderen als het gaat om het collegeprogramma, zo meldt het college op basis van onderzoek van het Advies college toetsing administratieve lasten (Actal) bij de 31 grootste gemeenten in Nederland. Mooi resultaat! Maar nu de praktijk nog! Men zal het wel cynisch vinden, maar ik moet zeggen dat ik dan allereerst vrees voor al die andere gemeenten. In het collegeprogramma van Leeuwarden staat namelijk (vrijwel) geen enkele concrete maatregel. En mijn ervaring met dit college (nu en in de vorige periode) is niet bepaald positief als het gaat om minder regels.

Leeuwarden begon in 2007 enthousiast met Leeuwarden Ontregelt. Maar na de behandeling van een teleurstellende brief van het college van B&W op 9 februari 2009 in de raadscommissie is er nooit meer iets vernomen. Niet alleen zat er heel veel tijd tussen de eerste fase van Leeuwarden Ontregelt, maar het vervolg begin 2009 was weinig concreet en vaag. De VVD heeft toen een aantal concrete voorstellen gedaan, maar tot op heden is daar nog niets mee gebeurd.

Een concrete ervaring in de raad als het gaat om het vermindering van de regelgeving en administratieve lastendruk. Op 23 juni 2008 diende de VVD mede namens enkele andere partijen een motie in om te komen tot afschaffing van de exploitatievergunning. Uiteindelijk is er pas op 25 mei 2009 een voorstel geaccordeerd in de gemeenteraad om te komen tot het (gedeeltelijk) afschaffen van de exploitatievergunning, hetgeen de bedrijven 20% minder administratieve lasten opleverde voor deze vergunningtrajecten. Niet alleen duurde het lang, maar het was ook een gevecht vanuit de raad om dat voor elkaar te krijgen. De portefeuillehouder burgemeester Crone verzette zich fel tegen het afschaffen van de exploitatievergunning. De exploitatievergunning is uiteindelijk (gedeeltelijk) afgeschaft, niet dankzij het college, maar ondanks het college. Saillant is dat burgemeester Crone nu inmiddels landelijk ambassadeur is voor het traject “minder regels, meer service”.

Nog een voorbeeld. Op 15 december 2009 diende de VVD een motie in, die werd aangenomen door de raad, met de opdracht aan het college van B&W om voor 1 maart 2010 te komen met een voorstel om de vergunning voor voorwerpen op/aan de weg te vervangen door algemene regels. Aanleiding was dat er in het kader van de landelijke aanpak “minder regels, meer service” een top 10 van maatregelen voor gemeenten is opgesteld om de regels te verminderen.  Één van de voorstellen daarin was om de vergunning voor voorwerpen op en aan de weg vervangen door algemene regels. Ondanks herhaaldelijke navraag en aandringen, heeft het college nog steeds geen voorstel kunnen presenteren. En dat van een college waarin de landelijke ambassadeur “minder regels, meer service” zit. Wat mij betreft teleurstellend en wrang.

In juni 2010 werd een top 7 van regeldrukverminderaars gepresenteerd. Het ging om 7 gemeenten die in het kader van “minder regels, meer service” het Bewijs van Goede Diensten” uitgereikt kregen. Het gaat om gemeenten die goed bezig zijn met het verminderen van de regeldruk en de verbetering van de dienstverlening. Leeuwarden was daar niet bij. In februari 2009 heeft het college van B&W na vragen van de VVD ook toegezegd het “bewijs van goede dienst”, een normenkader voor de dienstverlening aan het bedrijfsleven in te voeren. Ook dit is nog niet gebeurd!

In het nieuwe collegeprogramma “Doorpakken in nieuwe tijden” staat een goed uitgangspunt: het vertrouwen staat centraal. Het college wil werken op basis van vertrouwen. Het college wil ruimte bieden aan maatschappelijk ondernemerschap en dat betekent ook vermindering van bureaucratische regel- en controledruk. Er is vertrouwen in de professionals die actief in de gemeente, in de burgers en ondernemers. Geen overbodige regeldruk! Helemaal mee eens. Aan dit uitgangspunt dankt het collegeprogramma haar vierde plek. Belofte maakt schuld! Dat ik me daar nog wel zorgen om maak, blijkt uit de uitvoeringsnota’s handhaving. Het handhavingsbeleid is door de vorige gemeenteraad vastgesteld op voorstel van het toenmalige college. Maar de uitvoeringsnota’s van het nieuwe college verwijzen wel naar de passage over het vertrouwen in het collegeprogramma, maar doet er vervolgens niets mee. Het verandert niks aan het ingezette beleid. Terwijl ik juist veel concrete voorstellen zou verwachten!

Dus college geen woorden maar daden!

Aukje de Vries