Drugsoverlast: hard en consequent aanpakken (Te Gast in LC)











Te Gast: drugsoverlast: hard en consequent aanpakken


De toenemende overlast van drugsgebruikers en hun leveranciers in de Binnenstad en bij het winkelcentrum in de Vrijheidswijk, staat volop in de belangstelling. Op een informatieavond werd recent door een wethouder de suggestie gewekt dat er eigenlijk geen goede oplossingen voorhanden zijn. Die conclusie is te gemakkelijk en ook te kort door de bocht. Oplossingen zijn er wel, maar je moet ze durven creëren.

De Algemene Plaatselijke Verordening biedt al veel mogelijkheden. Tegen dealen en gebruiken op straat of samenscholingen kan nu al opgetreden worden. Als de geboden mogelijkheden niet voldoende zijn, dan moet bekeken worden of uitbreiding nodig en mogelijk is.


De politiesterkte kan ter discussie worden gesteld, als een krachtige aanpak niet haalbaar is vanwege capaciteitsproblemen bij de politie. Het gaat dan niet alleen om een gewijzigde politie-inzet in de stad (meer kleine politieposten, zoals nu op het Noordvliet), maar ook om een herverdeling van de politiesterkte in de provincie, want het gaat niet alleen om probleemgroepen die uit Leeuwarden afkomstig zijn.


Natuurlijk moet er niet alleen aan symptoombestrijding worden gedaan. De politie heeft herhaaldelijk – en terecht – gezegd dat het "dweilen met de kraan open" is. Als de groep van één bepaalde plek wordt verjaagd, dan ontstaat ergens anders een probleem.


De S.O.V. (Strafrechtelijke Opvang Verslaafden) is sinds een jaar in enkele steden van kracht. Dit is een maatregel waarbij strafrecht en hulpverlening hand in hand met elkaar gaan. Een zware verslaafde recidivist kan voor een op zich simpel feit tot anderhalf jaar van straat worden gehaald op grond van deze regel. Vorige week werd bekend dat Groningen en Assen deze maatregel ingevoerd willen krijgen. Leeuwarden mag daarbij niet achterblijven. Invoering van de S.O.V. in Leeuwarden moet gekoppeld worden aan de beëindiging van de situatie dat alle verslaafden uit Fryslân hun uitkering in Leeuwarden moeten komen ophalen. Op dit moment is er sprake van een aanzuigende werking van Leeuwarden, niet alleen op de rest van de provincie, maar ook ten opzichte van de steden waar dat straffere regime al wèl geldt.


De jonge tot zeer jonge leeftijd van veel betrokkenen, baart daarnaast ernstige zorgen. De kleine dealertjes en hun aanhang zorgen voor een groot deel van de overlast. Uit onderzoek blijkt dat Leeuwarden te kort schiet in het creëren van dagactiviteiten voor jongeren die niet op een normale school passen. Het Rijk heeft vorige week geld beschikbaar gesteld voor het project Full Colour. Daarmee zijn er mogelijkheden om met deze groep aan de gang te gaan.


Want overlast veroorzakende jongeren, dus ook de jonge crimineeltjes en dealertjes, moeten toch eigenlijk gewoon op school zitten of aan het werk zijn? Hier moet een consequentere en hardere aanpak niet geschuwd worden, zowel van politie, onderwijs als gemeente. Ook ouders moeten hierbij op hun verantwoordelijkheden worden aangesproken.


Eén ding is duidelijk: dikke beleidsplannen volstaan niet, het gaat om de uitvoering. Daar moet de komende jaren hét accent komen te liggen. Rechtlijnigheid, consequentheid en duidelijkheid zijn daarbij sleutelbegrippen. Niet doorgaan op platgetreden paden omdat deze verantwoord of geaccepteerd zijn, maar ook andere mogelijkheden creëren en uitproberen. Preventieve maatregelen blijven noodzakelijk, zonder twijfel, maar deze werken niet zonder repressieve maatregelen.


Er zijn mogelijkheden voor het zoeken naar concrete, werkbare oplossingen. Voor sommige maatregelen is wel creativiteit, lef en durf nodig. Apathie, of het ontkennen van het probleem zou slecht zijn voor de stad; voor de mensen die de gevolgen van de overlast ondervinden, maar net zo goed voor de mensen die de overlast veroorzaken. Met een houding van apathie heb je ze namelijk eigenlijk al afgeschreven.


Tom van Mourik en Aukje de Vries (VVD-raadsleden Leeuwarden) - mei 2002