Het lijkt wel of er de laatste tijd een hetze wordt gevoerd op het vlak van reclame met mooie vrouwen. Of het nu te wijten is aan het nieuwe kabinet dat er opeens veel meer aandacht voor is of niet. Opmerkelijk is het wel.

 

Een voorbeeld dat iedereen kent is de reclame van Hunkemöller van 200 vierkante meter in Utrecht, met een vrouw in bikini op een duikplank. De Christenunie in Utrecht maakte zich daar zorgen over en stelde raadsvragen. Na zich eerder afgezet te hebben tegen een paaldansact in Leeuwarden, spreekt het CDA Leeuwarden zich recent uit over het weren van erotische feesten uit Leeuwarden. Het lijkt vooral ingegeven door de druk van de traditionele achterban en de angst voor de opkomst van de Christenunie. Maar wie denkt dat dit soort zaken alleen uit christelijke hoek komen, heeft het echter mis. Ook een progressief-linkse columnist als Jantien de Boer heeft in de Leeuwarder Courant een podium om de, volgens haar, anti-feministische ontwikkelingen aan de kaak te stellen.

De voorgaande voorbeelden maken allemaal deel uit van een duidelijk anti-liberale stroming, die wat mij betreft hoort bij de nieuwe truttigheid. En die ons weer terug werpt in de jaren 50. De tijd en sfeer die zo treffend worden beschreven in het boek De Avonden. Gezellig thuis met moeder achter het fornuis. Nog niks geen gedoe aan je hoofd over enge nieuwe dingen zoals feminisme, sexuele bevrijding, Dolle Mina’s of emancipatie. Mooi overzichtelijk en vertrouwd!

Het rare is dat de Christenunie zich in dit soort gevallen beroept op het feit dat het geen goed zou doen aan de emancipatie van de vrouw. Waar ik persoonlijk sterk aan twijfel. Maar de “oude” feministes voelen zich juist weer heel erg ongemakkelijk als ze met de Christenunie worden geassocieerd en in één hoek worden gezet.

Waar ze beide tegen te hoop lopen is het feit dat foto’s geretoucheerd zijn om vrouwen nog mooier te laten lijken. Dat zou een slechte invloed hebben op jonge meiden, die zich zo niet zelfbewust ontwikkelen en ook zo willen zijn. Maar ja, zoveel vrouwen lopen al jaren lang “geretoucheerd” over straat, namelijk goed verzorgd, met push-up bh’s en altijd met make-up. Dat is van alle tijden. En er is niks mis mee dat je er op je best uit wilt zien. En op de tendens van graatmager in de modewereld komt ook wel weer een tegenbeweging op gang met bijvoorbeeld de Dove-reclames, maar ook in de modellenwereld (zoals in Spanje).

Wat ik altijd vreemd vind is dat ik nooit iemand hoor over de geretoucheerde foto’s van een mannenparfum als Aqua di Ghio of de ondergoedreclames van Björn Borg. Of denken we nou echt, dat deze mannen zo perfect zijn? Nee, deze heren zijn blijkbaar goed in staat om voor zichzelf op te komen en worden niet “misbruikt”, dus daar hoeven andere mannen niet voor in actie te komen. Is dat nou emancipatie?

Marlies Dekkers en Heleen van Royen zouden met hun boek “Stout” ook helemaal niet feministisch zijn, zoals ze zelf wel vinden. Het boek gaat over de huidige generatie vrouwen die bevrijd is en haar eigen broek kan ophouden, maar het gaat ook over flirten, succes, macht en lingerie. Waarom zou dat niet ook feministisch zijn? Feminisme heeft volgens mij te maken met het feit dat vrouwen voor zichzelf kunnen zorgen, gelijke kansen en mogelijkheden krijgen en pakken, voor zichzelf kunnen opkomen en kunnen doen wat ze zelf willen. En dus ook zelfbewust met hun uiterlijk en seksualiteit omgaan. Het gaat om meer dan alleen maar de huishoudelijke taken en de maatschappelijke carrière van vrouwen.

De hele discussie lijkt mij trouwens vooral ingegeven door een tijdelijke hernieuwde golf van de christelijke waarden én “grumpy old women”. Die zeker geen goed doet aan de vrouwenemancipatie. Ik zou liever zien dat men zich druk maakte om gelijke inkomens voor vrouwen en gelijke carrièrekansen.

Toen ik onlangs las dat uit een onderzoek van de Visitatiecommissie Emancipatie blijkt dat vrouwen meer vertrouwen hebben in de overheid dan in mannen als het gaat om het bevorderen van de emancipatie van de vrouw, dacht ik: nu zijn we echt weer bij af! Ik vind het triest dat vrouwen nog steeds niet beseffen dat zíj degene zijn die het moeten doen als het gaat om emancipatie, op het werk, en privé. Ik vind het teleurstellend dat vrouwen nog steeds niet zelfbewust genoeg zijn en dus vooral ook kijken naar de overheid, in plaats van het zelf te doen! 

Aukje de Vries – mei 2007